-
1 kępa
сущ.• вязанка• гроздь• кисть• кочка• купа• пучок* * *♀ 1. купа (деревьев, кустов);2. (na bagnie) кочка; 3. (wyspa) лесистый островок* * *ж1) ку́па (деревьев, кустов)2) ( na bagnie) ко́чка3) ( wyspa) леси́стый острово́к
См. также в других словарях:
bagnietas — ×bagniẽtas (l. bagnet) sf. (2) durklas: Išėjo karan su bagniẽtais Slm … Dictionary of the Lithuanian Language
bagno — n III, Ms. bagnonie; lm D. bagnogien 1. «obszar trwale podmokły, porośnięty roślinnością przystosowaną do warunków środowiska, powstający w wyniku utrudnionego odpływu wód opadowych lub gruntowych, w którym zachodzi proces tworzenia się torfu;… … Słownik języka polskiego
zatonąć — dk Vb, zatonąćnę, zatonąćniesz, zatonąćtoń, zatonąćnął, zatonąćnęła, zatonąćnęli, zatonąćnąwszy «pogrążyć się, zostać pogrążonym całkowicie w wodzie (rzadziej w innej cieczy, w błocie, bagnie), pójść na dno; o istocie żywej: umrzeć wskutek… … Słownik języka polskiego
zatopić — dk VIa, zatopićpię, zatopićpisz, zatopićtop, zatopićpił, zatopićpiony zatapiać ndk I, zatopićam, zatopićasz, zatopićają, zatopićaj, zatopićał, zatopićany 1. «zanurzyć całkowicie, pogrążyć coś lub kogoś w wodzie (rzadziej w innej cieczy, w błocie … Słownik języka polskiego
baigner — (bè gné) v. a. 1° Faire mettre dans l eau, mettre dans le bain. Baigner des troupeaux dans le ruisseau. Baigner quelqu un dans de l eau tiède. 2° Mouiller, inonder. Baigner son visage de larmes. • Vous baignant de ses larmes paternelles,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
bagno — Unurzać kogoś w bagnie zob. unurzać 1 … Słownik frazeologiczny
unurzać — 1. Unurzać kogoś w błocie, w bagnie «pozbawić kogoś czci, dobrej sławy, dobrego imienia; oczernić»: (...) i za to jeszcze, żeś podstępem / unurzał w błocie mnie i zgnoił, / zmuszając, abym pisał donos – / zapłacisz dzisiaj życiem swoim! J.… … Słownik frazeologiczny
lgnąć — ndk Va, lgnę, lgniesz, lgnij, lgnął, lgnęła, lgnęli 1. «grzęznąć, więznąć w czymś» Lgnąć w bagnie, błocie. 2. «przylepiać się do czegoś; ściśle przywierać, przylegać» Śnieg lgnął do butów. Mokre liście lgnęły do szyb. 3. «skłaniać się, garnąć się … Słownik języka polskiego
mlaskać — ndk I, mlaskaćam, mlaskaćasz, mlaskaćają, mlaskaćaj, mlaskaćał, a. IX, mlaszczę, mlaszczesz, mlaszcz mlasnąć dk Va, mlaskaćnę, mlaśniesz, mlaśnij, mlaskaćnął, mlaskaćnęła, mlaskaćnęli, mlaskaćnąwszy 1. «poruszając odpowiednio wargami, językiem… … Słownik języka polskiego
topić — ndk VIa, topićpię, topićpisz, top, topićpił, topićpiony 1. «zagłębiać, zanurzać w wodzie człowieka lub zwierzę, w celu pozbawienia życia; sprawiać, żeby coś się znalazło pod wodą, poszło na dno» Nie chciał topić małych kociąt, szczeniąt. Topić… … Słownik języka polskiego
bagno — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. bagnonie; lm D. bagnogien {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} teren podmokły, błotnisty i bardzo grząski, niedostępny i niebezpieczny dla ludzi i większych zwierząt gospodarskich,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień